کشورهای عضو اتحادیهی اروپا یک سند دیپلماتیک نوشتهاند که بیان میکند حملات سایبری جدی که توسط یک کشور خارجی انجام میشود، به عنوان یک اقدام جنگی تعبیر میشود.
این سند که به عنوان یک بازدارنده برای تحریکات روسیه و کرهی شمالی توسعه داده شد، بیان میکند که کشورهای عضو ممکن است در شرایط سخت با سلاحهای متعارف به حملات برخط پاسخ دهند.
به نظر میرسد این چارچوب پاسخ دیپلماتیک مشترک اتحادیهی اروپا به فعالیتهای سایبری مخرب، خطر حملات تحت حمایت دولت را به خصوص حملاتی که بر زیرساختهای حیاتی تمرکز دارند، به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
به طور قطعی نسبت دادن حملات به گروهی خاص در فضای سایبری بسیار سخت است، و ایجاد چارچوب اغلب به حالت نمادین است.
این مساله یاعث شده اتحادیهی اروپا با اقدامات گذشتهی ناتو در مورد سازماندهی فضای سایبری به عنوان یک قلمرو نظامی قانونی موافقت کند، به این معنی که طبق ماده ۵، که بخشی از معاهدهی آن مربوط به دفاع جمعی است، به لحاظ نظری حملهی برخط میتواند اتفاق بیفتد.
این نشان میدهد که حمله به یک عضو، حمله به تمام ۲۹ عضو متحد دیگر است.